جلسه ۱۳۱ کلبه کرامت

طرح تحول

از تعامل روح و جسم انسان نفس شکل میگیرد. این نفس می تواند به سمت روح متمایل باشد یا به سمت جسم. تفکر حوزه روح است ولی ظرفیت جسم محدود است. در نتیجه اگر بر اساس توانایی های روح که بینهایت است از جسم که ظرفیت محدودی دارد کار بکشیم باعث فرسودگی جسم می شود.

خداوند روح و جسم را به انسان امانت داده است و انسان مالک آن ها نیست. یعنی نقشی در انتخاب آن ها نداشته است. ولی نفس را خود انسان می سازد و مالک آن است. هر رفتار و تصمیمی که انسان می گیرد باعث شکل گیری و فربه تر شدن نفس انسان می شود. حکمت حیات پرورش یک نفس متعادل و خوش ترکیب است.

در فلسفه اصطلاحی وجود دارد به نام اپوخه که به معنی تعلیق یک موجودیت و بررسی اثرات صرف آن موجودیت است.

اگر از انسان روح و جسم را اپوخه کنیم. آنچه که باقی می ماند نفس یا همان اعمالی است که از انسان سر زده است و باقی مانده است.

در تعامل روح و جسم انسان نفس های مختلفی را می تواند پرورش دهد. اماره . مزینه . مسوله . لوامه . ملهمه . ناطقه . عاقفه . مطمئنه . این نفوس است که خداوند از انسان می خرد.

دنیا یا قدمت بشر در حقیقت اپوخه بشریت است. اگر بشریت را در نظر نگیریم. آنچه که می ماند دنیا و تمام آنچه است که انسان در طول تاریخ کشف و اختراع کرده است.

برآیند سه جز نفس روح و جسم انسان حال او را شکل می دهند. اینکه از یکدیگر حال هم را می پرسیم. یعنی برآیند وضعیت سه جز وجودیت چیست . یا از خداوند احسن حال را طلب می کنیم . طرح تحول یعنی شناخت و انتقال حال انسان از وضعیت موجود به احسن حال.

یکی از ویژگی های نفس انسان اشتها است که سیری نا پذیر است.