جلسه ۳۵ کلبه کرامت

تئوری بازی ها در سیاست

تئوری بازی ها اکثرا در جنگ ها مورد استفاده قرار میگیرد ولی در مورد سیاست. وفرهنگ نیز کاربرد دارد. برای یک طراح لازم است که سناریو های مختلف ساخته و پرداخته شود.

سناریو ها در ابرپارادایم چیده می شوند.

زمین بازی ساختار سیاست مانند بازی های توپی است.مولفه های هیجان همچنان که در بازی ها وجود دارد در سیاست نیز موجود است. در بازی و سیاست هیجان برخاسته از یک قمار ذهنی روی برد و باخت یکی از دو تیم است.

در ایران نیز پس از انقلاب ساختار زمین بازی در سیاست حکم فرما بود. یک جریان چپ داشتیم و یک جریان راست. دو حزب سیاسی. دو تیم ورزشی . دو روزنامه و دو مجله .مردم بین این دو در رفت و آمد هستند . و زمانی که از یکی خسته می شوند به دیگری پناه می برند . اما خارج از این زمین بازی نمی روند. اینک ههر فرد یک رای داشته باشد و هر کشور در سطح جهانی یک رای داشته باشند از بارز ترین مصادیق ظلم به بشر است.

فوتبال نقش بسیار پر رنگی در سیاست دارد. هر کسی فوتبال و قوانین پشت پرده آن را بشناسد سیاست را نیز می شناسد. عجیب نیست که پشت پرده فوتبال در جهان و از مهم ترین بسط دهندگان آن هنری کسینجر است.

روشی که امریکا برای تهاجم فرهنگی استفاده می کند نه از طریق عروسک باربی مک دونالد که از طریق فوتبال است.

دیوید بکهام در فوتبال ارزشی به مراتب بالاتر از نخست وزیر انگلیس در سیاست دارد.

اما در نگاه دینی ما زمین بازی نداریم. استعلا داریم. ساختار سیاست در نگاه دینی مانند قله آتش فشان است.

امام و پیشوا مانند حوزچه مذاب وسط کوه است. تا موقعی اکه با این مرکز نزدیک باشیم در ولایت و در اسلام ذوب می شویم و جزیی از آن هستیم. اما اگر از آن فوران کردیم و به بیرون افتادیم یا به خاکستر تبدیل می شویم . و یا به مرور که از مرکز فاصله می گیریم و از دامنه کوه پایین می رویم سخت و منجمد می شویم.