جلسه ۷۹ کلبه کرامت
جمهوری تقوی ۳
در مردم چینی مردم باید در نقش های مختلفی تقسیم شوند. اینکه تشخیص بدهیم جامعه چه نقش هایی نیاز دارد و چه افرادی را برای این موقعیت ها تربیت کنیم و چه مزایایی این افراد داشته باشند چیزی نیست که به صورت خودکار توسط خود جامعه تشخیص داده شود.
در هرم جامعه دینی در بالا ملک به معنی حکومت داریم. سیستم لایه سیستم است که حدفاصل با لایه بعدی است. لایه بعدی مردم هستند و در پایین سرزمین یا ملک وجود دارد.
طول زندگی افراد همین فراز و فرود نقش افراد در جامعه است. چیزی که از آن به شغل یاد می کنیم. شغل در چهار مرز تعریف می شود. مرزش با سرزمین، مردم ، حکومت و سیستم.
برای جامعه دینی به جای شغل ما مسئولیت قائل هستیم. فرد شاغل باید تخصص داشته باشد اما فرد مسئول باید تعهد داشته باشد.
طبقه بندی مشاغل لازمه تحقق عدالت اجتماعی است.
اینکه بدانیم هر کسی برای انجام هر شغلی چقدر تخصص لازم دارد. چقدر مزایا باید دریافت کند چقدر حقوق و چقدر باید در این زمینه کار کند. سختی کار چقدر است و بازنشستگی کی باید صورت پذیرد. چه تعداد موقعیت شغلی نیاز است و …
مدیریت باید بر سه حوزه انجام شود. هم افراد هم سیستم و هم سازمان. در غیر این صورت مشکل ایجاد می شود.
انسان کاسب و شاغل همیشه طلبکار است در صورتی که انسان مسئول باید بدهکار باشد و مورد سوال واقع می شود.
طیف شناسی تربیت بر چهار قسم است. یا علم محور است که چه متنی باید خوانده شود.جدا از اینکه چه کسی و در کجا باید این کتاب را بخواند.
گروه دوم دارالعلم محور است که کجا درس بخوانیم مهم است. کدام دانشگاه بهتر است. گروه سوم به دنبال متعلم هستند. اینکه ما کاری می کنیم که شما به نتیجه برسید کتاب و استاد مهم نیست. مهم خود شما هستید.
ولی بهترین حالت زمانی است که معلم محور است . اوست که به شما بر اساس نیاز هایتان تعلیم می دهد . هیچ اجباری نیست برای حضور . هیچ متنی ممکن است وجود نداشته باشد و هیچ جایی برای تحصیل مهم نیست. چیزی که از قدیم نیز بوده . اینکه شاگرد چه کسی بوده اید برای شما مهم است نه کتاب و دانشگاه.