جلسه پانزدهم

استعلا شناسی

زندگی بر اساس قوانین و قرارداد هایی است که یا بین انسان ها شکل میگیرد و یا بین انسان و خدا.

اگر بین انسان ها فقط باشد می شود قوانین عرفی و اگر بین انسان و خدا باشد می شود قوانین شرعی.اگر قوانین عرفی فقط رعایت شوند نتیجه این زندگی می شود دنیا سازی صرف و دنیویت.

بعضی از انسان ها جسمشان در یک وادی زندگی می کند و ذهنشان در یک وادی دیگر. و این میشود التقاطی فکر کردن و زندگی کردن.

مردم بسیاری از فیلسوفان غرب را نمی شناسند اما درشهر ذهنی آن ها زندگی می کنند. مانند سوادگری و اصالت سود جرمی بنتام.

ما چهار پارادایم داریم. پارادیم خاص پارادایم عام. پارادایم خصوصی و پارادایم عمومی.

پاردادیم عام مثل شهر است.پارادایم خاص مثل باغ . پاردایم عمومی مثل وطن و پارادایم خصوصی مثل کوی.

شیعه در مقابل تاریخ مفهوم عهد را دارد. عهده به معنای تخصصی یعنی یک بازه زمانی که یک گفتمان رایج بوده است.این مهم است که انسان در کدام عهد زندگی می کرده و چه رویکردی در آن عهد داشته است.

وظیفه امام هدایت انسان ها به تقوا و سپس سپردن آن ها به قرآن است تا انسان با تقوا را به رستگاری برساند.

در دین مفهوم مدیریت نداریم. هدایت داریم. استعلا یعنی بالارفتن که با عترت و قرآن انجام می شود.در استعلا اختیار داریم اما در انتقال شناسی اجبار گایست وجود دارد.

مراحل استعلا عبارتند از انقلاب . تحول . تغییر . توبه . دعا . استجابت . وعده - رجعت به سوی خدا و عقد با خدا.

معنی تقوا یعنی هر یک از ما اعتباری پیش خدا داریم و خدا اعتمادی به ما دارد . باید طوری زندگی کنیم که اعتماد خدا به ما و اعتباری که پیش خدا داریم خدشه دار نشود.