جنگ های مذهبی سی ساله

رهبر انقلاب در دیدار با اهالی رادیو اعلام می کند که اروپا با چند عدد نقاشی و مجسمه و دانشمند که پی به گرد بودن زمین برده بودند ولی کلیسا در مقابل آن ها مقاومت می کرد ، دست از دین نکشیدند.

اتفاقی که افتاد جنگ های سی ساله ای بود که در شب عید سن بارتلمی ایجاد شد. و به مدت ۳۰ سال جنگ مذهبی بین مسیحان در گرفت و انقدر از یکدیگر کشتند که جمعیت اروپا نصف شد. و جمعیت آلمان به یک سوم رسید. در نهایت نسلی که ماندند قید دین را زدند و گفتند اصلا نمی خواهیم.

اتفاقی که قرار بود در سوریه ایجاد شود همین بود و بار ها به آن اشاره شد که جنگ های سی ساله مذهبی در اسلام شروع شده و در پایان این جنگ ها چیزی از اسلام نخواهد ماند. کودکی که می بیند به نام اسلام پدر و برادرش را می کشند و مادر و خواهرش را به بردگی می برند چه نظری در مورد اسلام خواهد داشت. دیگرانی که در جاهای مختلف مانند اروپا این سر بریدن ها را می بینند که مانند هالیوود با چندین دوربین و صحنه پردازی فیلم برداری می شوند چه نظری در مورد اسلام خواهند داشت و آیا دیگر به آن تمایل خواهند داشت. شهدای دفاع از حرم نه برای محافظت از یک کشور بلکه برای نجات اسلام از جنگ های مذهبی رفتند تا این توطئه دشمن را نقش بر آب کنند.

مردم دنیا یا موحد هستند یا دوگانگی شرقی را قبول دارند و یا تثلیث غربی را. این در علم هم هست. منطق ارسطویی تثلیثی است . افراط و تفریط و اعتدال . در مباحث شرقی دوگانگی شب و روز و زن و مرد و این گونه موارد داریم ولی در اسلام تقسیم بندی شده است.

موارد طبیعی که از آن به خلق نام برده شده است دو گانه هستند مثل شب و روز . اما مواردی هم هستند که از آن ها به عالم جعل نام برده می شوند مانند کفر و ایمان . شک و یقین. این ها را خداوند دوگانه خلق نکرده . خداوند ایمان را قبول دارد شق دوم را انسان جعل کرده. با منطق ارسطویی نمی شود بین ایمان و کفر حد اعتدال تعریف کرد.

اما این طرز فکر بر حوزه های علمیه ما نیز رسوخ کرده است.

منطق حضرت موسی حسن و قبح بود.

در حالی که منطق امام حسین بر اساس عزت و ذلت است. منطق امام صادق بر اساس عقل و جهل بنیان نهاده شده است.