دکترین حسنی

متغیر اصلی این دکتری مصلحت دین است. مصلحت دین گاهی قیام است و گاهی قعود. امام حسن در برابر اعتراضات مردم برای قعود داستان حضرت موسی و خضر را بیان می کند.

خدا انسان ها را برای دین می خواهد نه دین را برای انسان. چرا که انسان ها عمر محدودی دارند. ولی این دین است که باید بماند تا بشریت بمانند.

جنگ در مقابل صلح نیست. صلح و اصلاح در مقابل فساد است. زد و خورد به عربی منازعه است.

در سطح تکنیکی بین دو فرد است و پیکار نام دارد و به انگلیسی marshal نام دارد

رزم بین دو گروه است در سطح تاکتیکی به انگلیسی combat می گویند

در سطح میانی نبرد نام دارد و به انگلیسی battle نام دارد.

در سطح استراتژیکی جنگ است و به انگلیسی war است.

پس جنگ خود سطحی از برخورد است و نمی توان اصلا در برابر صلح قرار بگیرد.

منازعه به خودی خود ارزش ندارد باید ببینیم برای چه منظوری بوده.

گاهی زد و خورد برای صلاح است مانند قیام امام حسین یا برای فساد است مانند جنگ های آمریکا

قعود نیز گاهی برای اصلاح است مانند قعود امام حسن و گاهی باعث فساد است مانند قعود مردم کوفه در زمان امیر المومنین.

بی سواد ترین نظامی های دنیا متعلق به آمریکاست. اصلا برایشان مهم نیست چرا وارد یک جنگ می شوند. اکثر این افراد تابعیت خارجی دارند که برای گرفتن امتیاز برای اقامت مجبور می شوند در جنگ شرکت کنند. بیشترین آمار فرار و خود کشی و خود زنی را در دنیا دارد.

معاویه هم به امام علی ع افتخار می کرد که لشکری نادان دارم که تفاوت جمل و ناقه را نمی دانند و با این لشکر نادان به جنگ تو می آیم.

جبهه باطل در انجام کار های باطل و غیر اخلاقی آزاد تر عمل می کند . ضعف لشکر امیر المومنین و امام حسن کارهای اطلاعاتی و امنیتی بود. در غرب اطلاعاتی بودن یک افتخار است اما در ایران یک ننگ است. میخواهند ایران را در این موضوع ضعیف کنند.

صلح امام حسن نیز بر اساس دموکراسی و بر اساس رای مردم بود.