جلسه ۸۳ کلبه کرامت
جمهوری نقوی
قبلا صحبت کردیم که فلسفه از چیستی می پرسد و حکمت از کیستی خالق . و فطرتی را که خداوند خلق کرده آغازی بر یک پایان دانستیم. اگر فطرت را شکفتن انسان و غریزه را شکفتن حیوان بدانیم آنگاه طبیعت شکفتن جمادات و نباتات است.
یکی از آیات خداوند گل آفتاب گردان است که آیه فطرت انسان است. که دو کار کرد دارد. یکی شکفتن و دیگری رو به سوی حق و نور کردن.
دیدگاه امام حسین و اسلامی دین را برای انسان نمی خواهد بلکه انسان را شایسته فدا شدن برای دین می داند. اما در دیدگاه غربی دین را برای انسان می خواهد و اگر دین نتواند نیاز های انسان را برطرف کند رها می شود.
در قرآن کلمه فاطر و فالق فقط برای خدا ذکر شده است. اما خالق می تواند سایر موجودات نیز باشد.
جامعه فطری ۴ ریشه دارد. یک ریشه در ملک و زمین. یک ریشه در ملک و حکومت . یک ریشه در مردم و یک ریشه در نظام.
جامعه های غربی تنها یک ریشه دارند که در نظام است.و این پیچیدگی نظام که به آنتروپی سیستمی می انجامد نقطه ضعف آن است. یعنی در جوامع غربی اگر مردم را از سیستم بگیرید می میرند.
در جامعه فطری ریشه اصلی حکومت است چرا که امام در آن قرار دارد. بعضی جوامع تنها در زمین ریشه دارند و به هیچ چیز دیگر نیازی ندارند.
بعضی از انسان ها هم بی ریشه هستند و به راحتی با کوچکترین محدودیت و ناملایمتی از جامعه خود می برند به خارج می روند. اگر اکثریت مردم بی ریشه شوند جامعه بی ریشه می شود. این نظام و مردم و زمین و حکومت برای پرورش ما زحمت کشیده است درست نیست که موقع ثمر دهی به جای دیگری برویم.
جوامع پوپولیستی و مارکسیستی از مردم ریشه میگیرد .
در قرآن می خوانیم که خداوند سرنوشت هیچ جامعه ای را عوض نمی کند مگر اینکه خودشان بخواهند. درست است که خداوند فالق است و امام نشان دهنده جهت شکفتن . اما این مردم هستند که باید بخواهند .
انسان متقی کسی است که به سمت پلیدی نمی رود و پاک است. اما نقی انسانی است که سرشت پاکی دارد اما به پلیدی آلوده شده است و اینک قصد دارد از درون این پلیدی ها را بزداید و دوباره پاک شود.
اگر جامعه متقی نداریم باید جامعه نقوی داشته باشیم. همه باید سعی کنیم از گناهان پاک شویم و به سوی خدا تقرب جوییم. و با ارزش ترین دارایی هایمان را برای خدا قربانی کنیم تا تقرب جوییم.