اصول گرایی و پرگماتیسم.

انقلاب و دفاع مقدس یک جنبش دانش آموزی بود. ۲ خرداد ۷۳ و ۳ تیر ۸۴ جنبش دنشجویی بوده. جنبش های دانشجویی اغلب مصادره می شود. مثل حرکت لانه جاسوسی.

تشبیه حرکت ها از چشمه است. چشمه موج دارد و آن موج جنبش ایجاد می کند و جریان ایجاد می شود.

اکثرا جنبش های اجتماعی یا مطلقا مدافع نظام بودند و در مقابل مردم ایستادند و یا مطلقا مدافع مردم بودند و مقابل نظام ایستادند. دانشجو باید پیشرو باید نه اینکه به دنبال مردم یا نظام بیافتد.

در پرگماتسم آن تصمیم و کاری خوب است که ارزش نقد داشته باشد.

دولت های عمل گرای قبلی بروکرات و شاسته سالار بودند . اما دولت نهم بروکراسی را قبول نداشت و ضد آن عمل می کرد. شایسته سالار هم نبود. همچنین به دنبال اقتدار نبود از نظر ظاهری. البته در سیاست خارجی کاملا مقتدرانه عمل کرد. مدیران دولتی اغلب دوستان و آشنایان هستند.

این دولت ها عرصه سازی را نمیتوانند انجام دهند. یعنی اغنا خواص باید انجام شود. اغنا خواص با مباحث علمی است. و اغنا عوام با مفاهیم احساسی و تامین معاش آن هاست. اغنا خواص می تواند به اغناعوام هم منجر شود. اما اگر خواص اغنا نشوند و مدام ایراد بگیرند. عوام هم چون به دهان خواص نگاه می کنند ناراضی خواهند بود.

عرصه سازی برای عوام به صورت تاکتیکی - شخصی و کوتاه مدت و آنی است . و شایعه ها در این حیطه ایجاد می وشد.

در عرصه عموم گفتمان مطرح است. بشر در کلمه زندگی می کند. هر دولتی اسیر شعار هایی است که می دهد و پاشنه آشیلش همان شعار هایی می شود که می دهد.

امام خمینی یک تنه فرمودند اسراییل باید نابود شود. و چنان برای این مسئله عرصه سازی کردند که کسی معترض نبود. و همه قبول می کردند . اما این دولت یک دهم آن را که گفت از داخل کشور هم مخالف داشت

عرصه سازی یعنی رضایت و اغنا مردم به صورتی که شرایط موجود را طبیعی بدانند. جنبش های دانشجویی برای عرصه سازی باید فعالیت کند. تکلیف خود را با گفتمان های دولت قبل و فعلی مشخص کند. با مفاهیم بین المملی مرز بندی داشته باشد. تولید کنند مفهوم و مطالبه کننده آن باشد.

عدالت ما بازای خارجی ندارد و مفهوم است. امام صادق این طور می فرمایند. عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش . اگر عقل در هر فرد بر نفسش سلطه داشته باشد. و این حالت در عموم جامعه گسترش پیدا کند می شود انصاف اجتماعی . خروجی جامعه منصف می شود قسط . قسط نمود خروجی عدل است. عدل به تنهایی محقق نمی شود.

دولت های پرگماتیسم پس از مدتی به روزمرگی می افتند و شعار های خود را فراموش می کنند.

عرصه سازی . یعنی اغنا ذهن خواص. قلب عوام و شکم عموم مردم.

ما فقط قران و دین را داریم که قاست دارد . بقیه چیز های منتسب به اینا احترام دارند. نه قداست. مثل روحانیت. خود رهبری بار ها اعلام کردند که نقدشان کنیم. نه تنها نقد. رهبری بارها گفتند اگر کسی به عکس من هم توهین کرد شما متعرض نشوید. چرا بعضی ها برای خودشان قداست ایجاد می کنند. دولت نهم بعد از ۵ ماه برای مرکز تصمیم گیری استراتژیک خود رییس انتخاب می کند. این مسیله که ربطی به رای اعتماد مجلس ندارد. اگر ما نتوانیم تصمیم سازی کنیم به تصمیم میرسیم. همان طور که امام علی و امام خمینی را به تصمیم رساندند. و امام جام زهر را نوشاند. ایراد در امام جامعه نیست وقتی از داخل و اطرافیان شمشیر زیر گلویشان می گذارند.

مرکز تصمیم گیری نظام حتی جرات ندارد برای مرکز خود تابلو نصب کند. امریکا را که رییس جمهور اداره نمی کند. ۲۵۰۰ مرکز تصمیم سازی دارند که بعضی از آن ها در سطح جهانی تصمیم سازی می کنند.

حزبی عمل کردن خیلی مهم است. حزب وقتی سر قدرت نیست می شود دولت در سایه . این حزب تمام اقدامات دولت فعلی را بررسی و نقد می کند و به محض اینکه حزب به سر کار بیاید کاملا آماده است. و برنام دارد.

هر دولتی باید تمام شعار های که می دهد را تدقیق کند. منظور از عدالت و ازادی و اصلاحات را روشن کند. تا مصادره نشود.

در فرانسه طی ۲۳ روز . ۱۰ هزار خودرو را آتش زدند که نشان از حجم گسترده شکاف بین مردم است. در کوی دانشگاه تهران تنها ۴۰ دستگاه خودرو آتش گرفت.

جرایم ۴ سطح دارند. نانو آلیاژی . میکرو آلیاژی . ماکرو آلیاژی و سوپر آلیاژی

به ماکرو و سور آلیاژی می گویند جرایم سازمان یافته . در امریکا مافیا می گویند . در ژاپن یاکوزا می گویند. یا کوزانوسترا می گویند. مقابله با این جرایم باید خیلی شدید تر از نوع نانو و میکرو باشد. تا جامعه از درون فاسد نشود.